Të jesh prind: përsosmëria kundrejt realitetit – si të përballemi me gabimet tona
Po sikur ne si prindër të heqim dorë nga një fjalë e pamenduar ose të mos jemi gjithmonë modeli i përsosur? A duhet pastaj të kënaqemi me vetëkritikën e pafund? Autori ynë thotë: jo. Le të mos e marrim gjithmonë gjithçka shumë seriozisht! Fëmijët tanë janë më të fortë se sa mendojmë.
Kujtime, kohë të egra, duhan në makina, pa rripa sigurie, drita të kuqe, mbijetesë të lumtur, shembull, fëmijë, të pasigurt, ndjenjë përgjegjësie
Qëllimi i paragrafit është të nxjerrë në pah sjelljet shqetësuese nga e kaluara, por edhe të japë një shembull pozitiv të mbijetesës së lumtur përmes sjelljeve të panevojshme të rrezikshme. Duhet theksuar se nga këto përvoja duhet të mësohet dhe të zhvillohet një ndjenjë përgjegjësie për fëmijët dhe përdoruesit e tjerë të rrugës. Pavarësisht nostalgjisë për kohët e shkuara, siguria duhet të jetë gjithmonë e para.
Instinkti i nënës në veprim: Si t’i mbroj fëmijët e mi nga rreziku
Si nënë, është e qartë për mua që t’i mbroj fëmijët e mi nga rreziqet e mundshme dhe të kujdesem me kujdes për ta. Fatkeqësisht, ka disa aktivitete dhe sjellje që janë të përshtatshme vetëm për të rriturit dhe duhet të mbeten jashtë kufijve për fëmijët. Sigurisht, kjo nuk do të thotë automatikisht se të gjitha veprimet e papërshtatshme për fëmijët janë të drejta ose të shëndetshme. Megjithatë, është e rëndësishme të jesh transparent në lidhje me këto zgjedhje dhe t’u shpjegojmë fëmijëve pse disa gjëra janë të arritshme vetëm për të rriturit. Përveç kësaj, ne të rriturit duhet të theksojmë gjithashtu se ne vetë nuk jemi perfekt dhe ende mund të mësojmë – një aspekt që është gjithashtu i vlefshëm për të vegjlit tanë.
Rruga drejt vetëpranimit: pse gabimet janë njerëzore
Në këtë paragraf, autori trajton rëndësinë e zgjedhjes për të pranuar veten ashtu siç jeni pa qenë shumë i ashpër me veten dhe pranimi i të metave si një tipar njerëzor. Autori pranon se herë pas here mund të ketë fjalë të pamenduara mirë, por tregohet kujdes për t’i korrigjuar sa më shpejt të jetë e mundur dhe për t’u kërkuar ndjesë të sinqertë. Për më tepër, autori thekson se – edhe pse i pëlqen të pijë duhan – nuk e bën kurrë këtë në prani të fëmijëve, pasi kjo mund të shihet si mosrespektim. Pamja e përgjithshme e paragrafit karakterizohet nga vetë-reflektimi, sinqeriteti dhe respekti. Megjithatë, është e rëndësishme të theksohet se të zgjedhësh të mos jesh perfekt nuk do të thotë që po tregohesh i pakujdesshëm ose mosrespektues.
